ตรงทางเข้า ที่เดินผ่านเข้ามาเมื่อกี้ มีของขายเต็มไปหมดเลย (เงินในกระเป๋ามันสั่นไปหมดล้าวววว!!!)
มีมุมสวย ๆ ให้ถ่ายรูปเยอะเลย
ด้านหน้าของที่นั่งจากภาพบน คือร้านขายหนังสือ เป็นมุมที่สามารถถ่ายรูปได้ และเขาก็ขายสมุดหนังสือจริง ๆ ด้วย
มีมุมเขียนโปสการ์ดด้วย
มาเลือกโปสการ์ดได้ตรงนี้
สมุดทั้งแบบมีเส้นและไม่มีเส้นที่มีหน้าปกเก๋ ๆ แบบหนังสือในสมัยก่อน
ถุงผ้า “จงเป็นคนดีของบ้านเมือง”
ของเล่นของกินสมัยเรายังเป็นเด็กก็มีขายเยอะแยะเลย
ร้านขายขนมของเล่นสมัยก่อน ขายจริงอีกทั้งยังใช้ตกแต่งให้เป็นสถานที่ที่ใช้ถ่ายภาพในบ้านพิพิธภัณฑ์ได้อย่างกลมกลืน (โรงจันอับ เป็นร้านทำขนมของจีน จันอับเป็นคำของจีน ที่แปลว่ากล่องใส่ขนมเปี๊ยะ แต่คนไทยหมายถึงขนมหวานอย่างแห้งของจีน)
ของที่ขายก็ราคาไม่แพง อย่างของเล่นนี้ ตักละบาท (เอ๊ะ..ของเล่นนี้เราทันไหม จำไม่ได้แต่คุ้น ๆ)
ขนมตัวดูด
ของเล่นจิ๋ว
ลูกแก้ว
ฝั่งตรงข้ามจัดแต่งด้วยร้านขายยา
หลังจากที่ละลานตาไปกับสิ่งล่อใจ เราก็เดินไปถ่ายรูปเล่นอีกอาคารหนึ่ง
ทางเดินเชื่อมระหว่างอาคาร
คุณลุงบอกว่าของเก่าที่นี่ส่วนใหญ่เก็บมาจากระยอง รวมถึงยังมีของที่ผู้อื่นบริจาคมาอีกด้วย
สลากกินแบ่งในสมัยก่อน
คุณลุงยืนยันว่าห้างทองยั่งคิ้วแม่กิมอิ้ด มีจริง ๆ นะเอ้อ
ร้านทำฟัน เราสามารถนอนบนเก้าอี้ทำฟันเพื่อเต๊ะท่าถ่ายรูปได้เลย
ร้านกาแฟเฮงฮวด (อ๊ะ ๆ กินไม่ได้นะ ถ่ายรูปได้อย่างเดียว)
ที่นี่เค้ามีมุมนั่งชิวเยอะจริง ๆ
ร้านกาแฟสุดสัปดาห์คาเฟ่ แวะดื่มเครื่องดื่มอร่อย ๆ ก่อนกลับบ้าน
เราสั่งนมชมพู และอัญชันมะนาวโซดา (ทางร้านกลัวจะเปรี้ยวไปให้น้ำเชื่อมมาใส่เพิ่มเองด้วย)
ขอลากันไปด้วยภาพนี้แล้วกันเนอะ
เสาร์อาทิตย์ไหนใครอยู่บ้านไม่รู้จะไปเที่ยวที่ไหน บ้านพิพิธภัณฑ์ก็เป็นอีกทางเลือกนึงที่จะทำให้คุณเพลิดเพลินไปกับของเก่า ๆ และหวนนึกถึงอดีตที่สนุกสนานในวัยเด็กอีกครั้ง
I like to stay at home, writing random stuff and watching series. I enjoy learning new things and exploring new ideas.